Het
lijkt gemakkelijk
(vervolg 2/4)
‘De drie kamers op de zolder van de boerderij zijn al
bezet’, zegt de boerin. Met haar kleinzoon op de arm en
twee te grote tekkels lopen we een pad af naar een appelboomgaard.
Ça alors. Dit is wat er nog leeg staat. U kunt het door
een toevallige afzegging slechts huren voor één
nacht. Een oude caravan met aangebouwd toilet-blok er achter
en met een grote Ghadaffi-tent er voor. Door een groot draaibaar
buizenhek in de boomgaard worden die twee te grote tekkels op
een afstand gehouden.
De komende nacht gaan we slapen in een mini-bedstee. De raampjes
staan wijd open en al het sluitwerk is kapot. Anne ligt omstreeks
middernacht klem tussen mijn achterkant en de achterwand van
de caravan. Een okselbrede ligplaats is mij ternauwernood gegund.
Het is zo vreselijk smal dat we besluiten een nachtelijk ‘op
en neer’ uit te stellen tot in het gras achter de douche
de volgende morgen. De boerin, (Mme Lebigre, staat met hele
grote verkeerde letters op haar blauwe visitekaartje), houdt
bij het afrekenen niet op te zeggen dat haar brood erg lekker
is.
|
